Ostre przedmioty – Gillian Flynn

Kilka tygodni temu na HBO swoją premierę miał pierwszy odcinek serialu Ostre przedmioty, który powstał na podstawie powieści Gillian Flynn o takim samym tytule. Zwiastun serialu wyglądał zachęcająco, dlatego postanowiłam sobie, że będę go oglądała, najpierw jednak chciałam zapoznać się z książką. I tak się właśnie złożyło, że nadarzyła się ku temu okazja.

Martwa jesteś piękna – Belinda Bauer

Książka Martwa jesteś piękna moją uwagę przykuła przede wszystkim swoim tytułem. Trzeba przyznać, że jest on bardzo intrygujący. Jak można widzieć piękno w śmierci? Kim trzeba być, by zachwycać się czyimś zgonem? Już sam tytuł zrodził we mnie pytania, a opis fabuły tylko mocniej podsycił moją ciekawość. Po prostu musiałam przekonać się, co też kryje w swoim wnętrzu tak zagadkowa książka.

Zaślepienie – Aga Lesiewicz

Odnoszę wrażenie, że tematyka stalkingu w powieściach pojawia się coraz częściej. Sama przeczytałam parę takich książek. Sztuką jest umieć wstrząsnąć czytelnikiem, zszokować go i sprawić, że sam poczuje na skórze atmosferę opowiadanej historii. Zaślepienie Agi Lesiewicz, o którym dzisiaj opowiem, jest taką właśnie powieścią.

Mroczne zakamarki – Kara Thomas

Powieść Mroczne zakamarki skusiła mnie obietnicą opowieści przesiąkniętej atmosferą tajemnic z przeszłości. Lubię takie historie, dlatego też nie mogłam przejść obojętnie obok tej książki. Co znalazłam na jej kartach?

Dzień czwarty – Sarah Lotz

Dwa dni temu pisałam o powieści Troje, która zrobiła na mnie spore wrażenie i ogromnie mnie wciągnęła. Dzisiaj zaś opowiem o jej kontynuacji, jaką i jest, i nie jest Dzień czwarty. Czemu i jest, i nie jest? Bo w pewnym stopniu obie te powieści są ze powiązane, ale nie trzeba koniecznie przeczytać najpierw Trojga, by móc sięgnąć po Dzień czwarty. Nie uprzedzajmy jednak faktów.

Troje – Sarah Lotz

Powieść Troje przeleżała na mojej półce kawałek czasu. W pewnym momencie zastanawiałam się nawet, czy w ogóle kiedykolwiek ją przeczytam, ale fakt, że zostanie wydana jej kontynuacja, skłonił mnie do tego, by wreszcie się za nią zabrać. Gdybym wiedziała, jak bardzo wciągnie mnie ta książka, już dawno temu sięgnęłabym po nią.

Bad Mommy. Zła mama – Tarryn Fisher

Na początku tego roku zachwyciłam się Margo Tarryn Fisher. Powieści psychologiczne to gatunek, który w mojej ocenie tej autorce wychodzi zdecydowanie lepiej niż romanse. Fisher potrafi wejść w skrzywiony ludzki umysł i zadziwiająco dobrze przelać jego szaleństwo na papier. Z tego względu po prostu musiałam sprawić sobie kolejną z jej powieści wpisujących się w ten gatunek. Po raz kolejny jestem pod wrażeniem jej talentu.

Zabawa w chowanego – Jack Ketchum

Po przerażającej Dziewczynie z sąsiedztwa zapragnęłam poznać inne powieści Jacka Ketchuma. Ogromnie ucieszyłam się więc, gdy okazało się, że wydawnictwo Papierowy Księżyc wydaje Zabawę w chowanego. Przypuszczałam, że tak mocnych wrażeń jak przy pierwszej jego książce raczej tutaj nie znajdę, ale liczyłam na dobrą rozrywkę z dreszczykiem. Czy właśnie to otrzymałam?

Margo – Tarryn Fisher

Tarryn Fisher znałam do tej pory jedynie z jej napisanej wspólnie z Colleen Hoover powieści, która pozostawiała co nieco do życzenia. Kiedy dowiedziałam się, że oto pojawi się na polskim rynku książka tej autorki, która pokaże zupełnie odmienne od romansów oblicze jej twórczości, wiedziałam, że muszę ją przeczytać. Margo to mroczny thriller psychologiczny i przyznać muszę, że Tarryn Fisher w takim wydaniu spodobała mi się o wiele bardziej.

Głowa pełna duchów – Paul Tremblay

Jeszcze nigdy nie czytałam horroru z prawdziwego zdarzenia. Zawsze sądziłam, że ten gatunek w wydaniu książkowym będzie o wiele mocniejszy w odbiorze, aniżeli filmy. Postanowiłam jednak przełamać swój strach i sprawdzić, jak odnajdę się w świecie prawdziwej grozy. Na moje pierwsze spotkanie z nią wybrałam Głowę pełną duchów. To jednak nie był najlepszy wybór.

Dziewczyna z sąsiedztwa – Jack Ketchum

Dziewczyna z sąsiedztwa jest jedną z tych książek, które chciałam przeczytać od dawna. Słyszałam, że to bardzo mocna powieść, która potrafi wstrząsnąć czytelnikiem do głębi. Przyznam, że nieco obawiałam się jej lektury, bo raczej nie czytam książek, które są naprawdę brutalne. Ciekawość jednak zwyciężyła. Tak, to była mocna rzecz.

Rozdarci – Neal Shusterman [PRZEDPREMIEROWO]

Wstrząsnęła Wami wizja świata w Podzielonych? Neal Shusterman powraca, by udowodnić, że kolejnych szokujących pomysłów mu nie brakuje. Przygotujcie się na jeszcze więcej intrygujących postaci  i jeszcze więcej mocnych wrażeń – oto przed Wami Rozdarci.

Podzieleni – Neal Shusterman

Miałam dzisiaj wrzucić recenzję Miasta cieni Ransoma Riggsa, ale plany uległy zmianie. Dzisiaj opowiem Wam o porażającej wizji świata, jaką zaprezentował Neal Shusterman w powieści Podzieleni.

Wiem o tobie wszystko – Claire Kendal

Do niedawna cieszyłam się z tego, że nie mogę narzekać na przeczytane w tym roku książki. Każda miała w sobie coś, co sprawiło, jej lektura była przyjemnością. Rzecz jasna, taki stan po prostu nie mógł trwać za długo i w końcu trafiłam na książkę, która zepsuła tę statystykę. Co nie pasowało mi w powieści Claire Kendal? O tym opowiem w dzisiejszej recenzji.

Kasacja – Remigiusz Mróz

Kiedy czasem przeglądam blogi i vlogi, mam wrażenie, że książki Remigiusza Mroza są wszędzie - recenzje, stosiki, plany czytelnicze, podsumowania miesiąca czy wreszcie wśród najlepszych książek przeczytanych w danym roku. Codziennie na instagramie można zobaczyć co najmniej kilka zdjęć, gdzie znajdzie się jego książka. A co jest w tym najciekawsze? Chyba jeszcze nie widziałam o nich złego słowa. Wiedziona ciekawością, co takiego jest w tych powieściach, że mrozomania zaczęła się tak rozprzestrzeniać, zakupiłam swoją pierwszą książkę tegoż autora. Jakie zrobiła na mnie wrażenie? O tym przekonacie się za chwilę. ;)

Co nas nie zabije – David Lagercrantz

Akcji promocyjnej powieści Co nas nie zabije, towarzyszyło hasło "książka, na którą czekał cały świat". Przez to do pewnego momentu przekonana byłam, że oto w końcu spadkobiercy Stiega Larssona doszli do porozumienia z jego partnerką i ktoś dokończył jego nieukończone dzieło, o którym co jakiś czas ukazywały się pogłoski. Kiedy jednak zagłębiłam się w ten temat, dotarło do mnie, że byłam w błędzie, a Co nas nie zabije to książka napisana przez Davida Lagercrantza zupełnie od zera.

Mara Dyer. Zemsta – Michelle Hodkin

Mara Dyer. Zemsta to już ostatni tom mrocznej trylogii Michelle Hodkin. Czytając, z jednej strony chciałam jak najszybciej poznać odpowiedzi na nurtujące mnie pytania, a z drugiej nie chciałam za szybko rozstawać się z bohaterami. Książka wciągnęła mnie jednak tak samo, jak poprzednie tomy i w ciągu dwóch wieczorów połknęłam ją w całości.

Mara budzi się w pokoju pełnym luster, wbrew własnej woli odcięta od świata i rodziny. Doktor Kells przeprowadza na niej podejrzane eksperymenty i każe wierzyć w coś, czego dziewczyna nie jest w stanie zaakceptować. Mara musi się uwolnić. Pomoc przychodzi z najmniej oczekiwanej strony, ale przecież darowanemu koniowi nie zagląda się w zęby. Wraz z Jamiem oraz Stellą udaje jej się opuścić mury zakładu zamkniętego. Musi znaleźć ukochanego i w reszcie odkryć, kim jest i dlaczego taka jest. Jak daleko sięgają tajemnice jej mrocznego daru? Kto jest w to zamieszany? Jak to wszystko się skończy? Musicie przekonać się sami.

Mara Dyer. Przemiana – Michelle Hodkin

Pierwsza część trylogii - Mara Dyer. Tajemnica (recenzja) zrobiła na mnie spore wrażenie. Po przeczytaniu jej nie mogła się doczekać, by sięgnąć po kolejną część. Mara Dyer. Przemiana utrzymuje poziom poprzedniczki i podobnie jak ona, szokuje i trzyma w napięciu.

Mara budzi się na oddziale psychiatrycznym Nie do końca pamięta, jak się tam znalazła. Jej rodzice martwią się o nią. Chcą jej dobra, a to oznacza leczenie na dziennym oddziale terapii psychiatrycznej. Na razie. Jeśli dziewczyna nie udowodni, że zdrowieje, czeka ją pobyt w ośrodku zamkniętym. Tylko jak ma pokazać, że z jej zdrowiem psychicznym jest wszystko w porządku, kiedy dalej nie wie, kim jest i co się z nią dzieje? Jak wiarygodnie zagrać, że wszystko jest w porządku, kiedy ciągle czyha na nią zagrożenie? Jak nie zdradzić się, kiedy pytań jest więcej niż odpowiedzi i tylko jedna osoba wierzy, że Mara nie postradała zmysłów? Tego dowiecie się, czytając drugi tom mrocznej powieści Michelle Hodkin.

Mara Dyer. Tajemnica – Michelle Hodkin

Przepiękna okładka, intrygujący opis... już od pewnego czasu zastanawiałam się nad kupnem powieści Michelle Hodkin. Kiedy zobaczyłam ją za 10 zł w Świecie Książki, nie mogłam przepuścić takiej okazji. Po przeczytaniu mogę śmiało stwierdzić, że to jedna z najlepiej wydanych dyszek, bo Mara Dyer jest po prostu świetna!

Mara ma 17 lat. Po wypadku, w którym giną jej przyjaciele, budzi się w szpitalu. Nie pamięta nic z tego zdarzenia. Chcąc rozpocząć nowe życie w środowisku, które nie będzie na każdym kroku przypominało o utracie ukochanej przyjaciółki, przeprowadza się wraz z rodzicami i braćmi do Miami na Florydzie. Nadzieje na nowy początek szybko się ulatniają, kiedy Mara zaczyna widzieć zmarłych przyjaciół. Nie to jest jednak najgorsze. Mara ma wizje - widzi czyjąś śmierć na kilka chwil przed tym, gdy ta ma nastąpić. Co się z nią dzieje? Jest nawiedzona? Oszalała? A może jest jeszcze inne wytłumaczenie tych zdarzeń? Dziewczyna musi zmagać się z koszmarami na jawie i we śnie, a to jeszcze nie wszystko. Jest nią bowiem zainteresowany szkolny playboy, który nie ma w zwyczaju sobie odpuszczać. Jak to wszystko się zakończy? Musicie przekonać się sami!